Redaktor, krytyk i pisarz fantastyki naukowej, od 1982 redaktor (w latach 1992–2003 redaktor naczelny) miesięcznika „Fantastyka”/„Nowa Fantastyka” urodził się 27 grudnia 1946 r. w Warszawie.
Ukończył studia na wydziale elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Od 1974 dziennikarz: początkowo felietonista, kierownik działu kulturalnego, potem sekretarz redakcji i redaktor naczelny (1981) tygodnika studenckiego „Politechnik”. Od 1977 kierownik działu krytyki i nauki, od 1979 publicysta tygodnika „Razem”. Począwszy od 1968 zamieszczał opowiadania i felietony w „Życiu Warszawy”, „Na Przełaj”, „Kulturze”, „Ekranie” i „Polityce”. Od 1982 do początku 2013 kierownik działu literatury polskiej w miesięczniku „Fantastyka” (później „Nowa Fantastyka”), od 1992 do 2003 również jego redaktor naczelny[1]. Do śmierci był redaktorem naczelnym kwartalnika „Czas Fantastyki”.
Jako autor science fiction debiutował opowiadaniem Bunt robotów w tygodniku „Na Przełaj”. W 1973 uzyskał wyróżnienie w konkursie „Młodego Technika” za opowiadanie Poczucie pełni. Jego debiutem książkowym była powieść Twarzą ku ziemi. Jego teksty należą w większości do nurtu fantastyki socjologicznej, inspirowanej twórczością Janusza A. Zajdla. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Pod koniec lat 90. głośny stał się jego konflikt z polskim fandomem fantastycznym dotyczący nagrody im. Janusza A. Zajdla oraz podziału fantastyki na „problemową” i „rozrywkową” (reprezentowaną m.in. przez krytykowane przez niego Annę Brzezińską i Antoninę Liedtke). Z powodu tego konfliktu Śląski Klub Fantastyki przyznał Parowskiemu w 1999 roku antynagrodę Złoty Meteor.
Grupę tworzyło kilka przypadkowo dobranych, sfrustrowanych indywiduów, które zapragnęły poklasku, pieniędzy i niezasłużonej sławy. I żeby ich zaprosili do telewizora. Ich współpraca przy kampanii od samego początku przebiegała bardzo źle z powodu wielowektorowej, odwzajemnionej nienawiści. Oraz bezinteresownej zawiści.
Oczywiście GTQX w wyniku wielkiej kłótni na spotkaniu założycielskim przestała istnieć, a jej członkowie spotykają się od tego czasu wyłącznie w sądach.
© Wszelkie prawa zastrzeżone. Nie czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka!
Artur Kawa 2011-2022