Reportaż uczestniczący Matthieu Aikinsa, przedstawiający ucieczkę przed wojną z unikalnej perspektywy  – dobrowolnego uchodźcy. 

Autor uhonorowany nagrodą Pulitzera, jako jeden z dziennikarzy zespołu „New York Timesa”, za teksty o cywilnych ofiarach ataków lotniczych w Syrii, Iraku i Afganistanie. Reportażysta, a przede wszystkim człowiek o ogromnej odwadze, który z własnej woli przebył szlak przemytników. Aikins na własnej skórze doświadczył realiów uchodźstwa w drodze z Kabulu do Aten. Sam stał się jednym z milionów migrantów, porzucając amerykańską tożsamość, by towarzyszyć przyjacielowi w drodze, która dla Afgańczyka była jedyną szansą na ucieczkę ze spustoszonej wojną ojczyzny. „Nadzy nie boją się wody” to jednak nie tylko przenikliwy obraz konsekwencji wojny i nierówności, lecz również przepięknie opowiedziana historia o miłości, przyjaźni, poświęceniu i niewiarygodnej wytrwałości.

"Nasz świat jest podzielony między dostatek i biedę, i tak jak w każdym narodzie większość dóbr posiada mniejszość, tak też większość zasobów planety zużywają bogate kraje. Ekonomiści mówią o «premii za obywatelstwo», która określa, ile dodatkowych przywilejów, takich jak edukacja czy równość, ktoś zyskuje tylko dzięki mieszkaniu w określonym państwie. Aż dziesięciokrotnie cenniejsze jest bycie tą samą jednostką w Ameryce lub Europie niż w biednym kraju; tyle zatem można zyskać, przekraczając granicę. Nierówność to jej zbocze. Wysokość ściany, na którą migrant się wespnie”.

Fragment reportażu


„Matthieu Aikins udowadnia, że na pytanie o to, kto ma prawo przekraczać granice, nie ma prostej odpowiedzi. Sportretowany przez niego świat imigrantów wymyka się uproszczeniom. «Nadzy nie boją się wody» to jednocześnie wybitny reportaż i świadectwo radykalnej empatii” – te słowa Jagody Grondeckiej stanowią najlepsze podsumowanie i rekomendację reportażu Matthieu Aikinsa.

 

Obraz ukrytego świata uchodźców od wewnątrz. Reportaż uczestniczący Matthieu Aikinsa

06 lipca 2022

Grupa Twórcza Qlub Xsiążkowy

Grupę tworzyło kilka przypadkowo dobranych, sfrustrowanych indywiduów, które zapragnęły poklasku, pieniędzy i niezasłużonej sławy. I żeby ich zaprosili do telewizora. Ich współpraca przy kampanii od samego początku przebiegała bardzo źle z powodu wielowektorowej, odwzajemnionej nienawiści. Oraz bezinteresownej zawiści.

​Oczywiście GTQX w wyniku wielkiej kłótni na spotkaniu założycielskim przestała istnieć, a jej członkowie spotykają się od tego czasu wyłącznie w sądach.

Social Media

Nagrody i wyróżnienia

 

© Wszelkie prawa zastrzeżone. Nie czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka!

Artur Kawa 2011-2022