Zofia Kozimor
Taniec życia i pieśń śmierci
Historia Apaczów Cochise'a i Geronima
Premiera 25 stycznia!
Żyją w rezerwatach, setki razy okłamywani, marginalizowani. Usiądźmy z Apaczami w kręgu przy ognisku, posłuchajmy ich pieśni. Usłyszmy o ich historii i kulturze, o ich zwyczajach i tradycjach, o ich dolach i niedolach.
Stare szamanki i młode dziewczyny, żony, matki, siostry i babcie – apackie kobiety wspierały mężczyzn, pozwalając im iść pod wiatr i odważnie pokonywać przeszkody. Ani lalki, ani niewolnice, nigdy nie zostały sprowadzone do roli przedmiotu. Nigdy też nie ograniczono ich do funkcji rodzicielek. Nie gorsze ani lepsze od mężczyzn, mądre, silne, kochające i kochane, były ich nierozłączną częścią. Krzemienną skałą, na której pewnie opierał się cały lud.
To jest moja ziemia, mój dom, ziemia moich ojców, na którą domagam się zezwolenia powrotu. Tam chcę spędzić swoje ostatnie dni i zostać pogrzebany wśród tamtejszych gór. Jeśli to się ziści, umrę spokojnie w poczuciu, że mój lud, wrócony rodzinnym stronom, będzie się rozmnażał, zamiast szczupleć, i nasze imię nie zaginie.
Geronimo
Grupę tworzyło kilka przypadkowo dobranych, sfrustrowanych indywiduów, które zapragnęły poklasku, pieniędzy i niezasłużonej sławy. I żeby ich zaprosili do telewizora. Ich współpraca przy kampanii od samego początku przebiegała bardzo źle z powodu wielowektorowej, odwzajemnionej nienawiści. Oraz bezinteresownej zawiści.
Oczywiście GTQX w wyniku wielkiej kłótni na spotkaniu założycielskim przestała istnieć, a jej członkowie spotykają się od tego czasu wyłącznie w sądach.
© Wszelkie prawa zastrzeżone. Nie czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka!
Artur Kawa 2011-2022