„Ta książka może zrobić wiele dobrego" to słowa profesora Bogdana de Barbaro o „Czasem czuję mocniej” Agnieszki Jucewicz.
Co czwarta osoba w Polsce doświadczyła, doświadcza bądź doświadczy kryzysu psychicznego. Prawdopodobnie znamy taką osobę, choć niekoniecznie o tym wiemy. A może sami nią jesteśmy.
Dlaczego więc, mimo powszechności, kryzys psychiczny nadal stanowi tabu?
Bohaterki i bohaterowie książki Agnieszki Jucewicz odpowiadają na pytania, które moglibyśmy zadać… gdybyśmy się nie bali. I nie byli tak przywiązani do stereotypów. Otwarcie, szczerze i pod nazwiskiem opowiadają o tym, jak diagnoza choroby psychicznej zmieniła ich życie. Jak – czasem wbrew wszystkiemu – żyją, pracują i budują relacje.
To książka, dzięki której każdy, kto boryka się z problemami psychicznymi, poczuje, że nie jest sam. Ten, kto choruje, ale boi się stygmatyzacji, odkryje w sobie odwagę potrzebną do podjęcia leczenia. Bliscy osób w kryzysie psychicznym dowiedzą się, jak wspierać zmagających się z depresją, uzależnieniami, napadami lęku panicznego, stresem pourazowym, schizofrenią, zaburzeniami odżywiania lub chorobą afektywną dwubiegunową.
Zapraszam do przeczytania dwunastu rozmów o kryzysie psychicznym, które dają wiedzę i niosą nadzieję oraz do umawiania wywiadów z autorką oraz bohaterami książki.
Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego, który przypada 10 października, to doskonała okazja, żeby podjąć w mediach ten temat.
OPINIE O KSIĄŻCE
"Żyjemy w społeczeństwie, w którym zaburzenia psychiczne stanowią tabu. „Oni” – czyli osoby żyjące z diagnozą psychiatryczną – są Inni, „oni” – są Obcy. I oto mamy niezwykłą okazję, by dowiedzieć się, jak przeżywa siebie i świat ktoś chorujący na depresję lub schizofrenię.
Agnieszka Jucewicz jest w swoich pytaniach wnikliwa i uważna, a jednocześnie – delikatna i szanująca granice intymności. Chociaż w wypowiedziach jej bohaterów słowa takie jak „wolność”, „miłość”, „sprawczość” i „sens życia” padają nieczęsto, stanowią one osnowę głęboko osobistych opowieści o ludzkich dramatach i o tym, jak można je przezwyciężać.
Wierzę, że ta książka może zrobić wiele dobrego."
prof. Bogdan de Barbaro
"Czy możliwe jest życie bez kryzysów? Moim zdaniem – nie. Dzięki rozmowom Agnieszki Jucewicz dowiadujemy się, że to, co uważamy za naszą słabość, przytrafia się wielu ludziom dookoła. Nie umniejsza to doświadczeniu każdego indywidualnego cierpienia, wręcz przeciwnie. Autorka i jej rozmówcy pokazują, że na końcu każdego, nawet najgłębszego tunelu, może zamigotać światło."
Joanna Gutral, psycholożka, psychoterapeutka, psychoedukatorka
"Agnieszka Jucewicz ma dar rozmowy o trudnych sprawach. Jest obecna, ale nie natrętna, bliska, ale bez czułostkowości. Jak mało kto potrafi sprawić, by drugi człowiek widział sens w dzieleniu się opowieścią o sobie. Czytajmy tę książkę z wdzięcznością dla autorki i jej rozmówców za pokazanie nam świata bez łatwych pocieszeń, a jednak pełnego nadziei."
Zofia Milska-Wrzosińska, założycielka Laboratorium Psychoedukacji
"W dzisiejszej kulturze brakuje zarówno przestrzeni, jak i języka, żeby rozmawiać o tym, co najintymniejsze, a zarazem najbardziej ludzkie –o kryzysie, lęku, depresji czy słabości. „Czasem czuję mocniej” to jedna z najważniejszych znanych mi książek opowiadających o tych trudnych obszarach naszego doświadczenia. Poruszająca i bardzo potrzebna lektura."
Tomasz Stawiszyński, filozof i eseista, autor m.in. „Co robić przed końcem świata” oraz „Ucieczki od bezradności”
Grupę tworzyło kilka przypadkowo dobranych, sfrustrowanych indywiduów, które zapragnęły poklasku, pieniędzy i niezasłużonej sławy. I żeby ich zaprosili do telewizora. Ich współpraca przy kampanii od samego początku przebiegała bardzo źle z powodu wielowektorowej, odwzajemnionej nienawiści. Oraz bezinteresownej zawiści.
Oczywiście GTQX w wyniku wielkiej kłótni na spotkaniu założycielskim przestała istnieć, a jej członkowie spotykają się od tego czasu wyłącznie w sądach.
© Wszelkie prawa zastrzeżone. Nie czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka!
Artur Kawa 2011-2022